ساماندهی و تجدید حیات منظر فرهنگی روستای تاریخی سریزد

تجدید حیات شهری با رویکرد فرهنگی

 مقوله تجدید حیات امری است که در دوران پسامدرن به ‌شدت مورد توجه قرار گرفته است. بررسی کنشگرهای گوناگون تجدید حیات، نظیر اقتصاد، فرهنگ، مسکن و غیره موضوع بسیاری از پژوهش‌های صورت گرفته در این حوزه است. تجدید حیات مبتنی‌بر فرهنگ که یکی از رایج‌ترین رویکردهای تجدید حیات در جوامع امروزی است، طیف وسیعی از اقدامات و فعالیت‌ها را در برمی‌گیرد. ازجمله مهم‌ترین آنها می‌توان به مقوله پاتوق‌های فرهنگی اش...

ساماندهی و تجدید حیات مراکز فرسوده شهری

چکیده فرسودگی و تخریب بافت های قدیمی شهری در ایران طی چند دهه اخیرچنان ابعاد گسترده ای به خود گرفته که امنیت و هویت مدنی فضاهای شهری را به شدت تهدید می کند. شهر دامغان که یکی از شهرهای قدیمی می باشد، دارای بافت های قدیمی و فرسوده با وسعت زیاد است نظیر: محله امام، محله معصوم زاده، محله دباغان، محله ارگ و محله خوریا و..... محله ی خوریا که تقریبا در مرکز شهر واقع گردیده، با وجود دو آثار تاریخی ...

تجدید حیات در بافت‌های تاریخی از طریق راهبرد اصالت بخشی (نمونه موردی بافت تاریخی شیراز)

در طول چند دهه اخیر بافت‌های پرارزشی که میراث فرهنگی این جامعه کهن در آن نهفته است تحرک و نشاط گذشته خود را از دست داده‌اند و محیط نامناسب و کم‌رونقی را برای ساکنان خود به وجود آورده‌اند. پس از تجربه‌های ناموفق، مداخله‌های نسنجیده و بهای گزافی که برای آن‌ها داده‌ شده، اینک شرایطی فراهم آمده تا به وسیله پارادایم‌های جدیدی از جمله پایداری اجتماعی، تغییراتی در برنامه‌های موجود پدیدار گردد. از آنجا...

تجدید حیات خیابان فرانکلین

تجدید حیات فکری، فرهنگی معتزله در قرن چهارم هجری‏

جریان فکری معتزله به مدت سی سال (در عهد مأمون، معتصم و واثق) مورد توجّه خلفای عباسی بود. در سال 232هجری متوکّل به خلافت رسید و اهل حدیث بر امور مسلط شدند و به آزار و اذیت معتزله و مخالفان خود پرداختند. هر چند معتزله نفوذ خود را در دربار عباسی از دست دادند، ولی در قرن چهارم در دستگاه حکومتی آل بویه شخصیت‏های مهمی از معتزله ظهور کردند که هر کدام نقش مؤثری در پیش برد این مکتب ایفا نمودند. این دوره ا...

تحلیل میراث فرهنگی خانه‌های تاریخی روستای کزج با رویکرد تفسیری

در دنیای معاصر محوطه‌های میراث فرهنگی نقش مهمی در توسعه محلی دارند؛ اما به نظر می‌رسد در کشور ایران توسعه محلی بر مبانی میراث فرهنگی  چندان موضوعیت نداشته است. باوجود غنای میراث فرهنگی ملموس همانند بافت‌ها و بناهای تاریخی و پراکنش آن در نقاط کمتر توسعه‌یافته و روستایی کشور، میراث فرهنگی به‌عنوان یک عنصر توسعه‌ای مطلوب تاکنون بشمار نیامده است. این مقاله با رویکرد تفسیری، «خانه»‌های تاریخی مردم ر...